Modląc się o zwycięstwo... "Zwiastun burzy" - Bernard Cornwell [#82] [PRZEDPREMIEROWO]

                Oficjalnie ogłaszam: na rynku wydawniczym pojawiła się prawdziwa perełka. Już po lekturze Ostatniego Królestwa, pierwszego tomu popularnej serii Bednarda Cornwella Wojny wikingów wiedziałam, że mam do czynienia z czymś wyjątkowym. Ale drugi tom serii, Zwiastun burzy, utwierdził mnie w przekonaniu, że to nie tylko opowieść o zderzaniu się angielskich i duńskich mieczy. W związku z tym, w recenzji mogą pojawić się odniesienia do części pierwszej, a jeżeli czujesz zainteresowanie tą historyczną serią, zapraszam serdecznie do mojej recenzji Ostatniego Królestwa >tutaj<. 

                 W Zwiastunie Burzy znów towarzyszymy Uhtredowi z Bebbanburga, który po wydarzeniach z końca Ostatniego Królestwa, które miały duży wpływ na rozłożenie równowagi sił pomiędzy wojskami angielskimi a armią Duńczyków, zdał sobie sprawę, że aby zdobyć sławę, czasem należy grać nieczysto. Nagle otoczyli go ludzie sprytni i inteligentni, co stało się dla głównego bohatera źródłem niepohamowanej agresji, lecz udzieliło mu także cennej lekcji. Uhtred dojrzał nie tylko jako mężczyzna, ale także jako wojownik, nie do końca jednak wiedząc, po której powinien stanąć stronie. Nie stracił on jednak wiary we własne siły i przekonania, dlatego na przekór wszystkiemu działał tak, jak sam uważał za stosowne, nawet jeżeli jego działania stały w przeciwności z założeniami króla Wessexu, Alfreda. Jednak na kartach książki Uhtred w pewnym sensie uczy się na podstawie wszystkich sytuacji, których był świadkiem. Tym bardziej, że armia Duńczyków zalała najsilniejsze miasta w Anglii, potężeny Wessex poległ, a Alfred wraz ze swoimi najbardziej zaufanymi ludźmi zmuszony był ukrywać się przed wrogiem, liżąc rany i przygotowując odwet. W tym trudnym okresie Uhtred okazał się dla niego nieoceniony, mimo że nie do końca darzył go zaufaniem. Starcie wisi w powietrzu, wieści o rosnącej potędze Duńczyków sieje trwogę w wojskach Alfreda. Kto zwycięży? 

Świat zrodził się z chaosu i w chaosie się zakończy. Bogowie go stworzyli, bogowie też go unicestwią, gdy sami ze sobą staną do walki. Lecz gdzieś pomiędzy chaosem z okresu tworzenia świata a chaosem towarzyszącym jego końcowi istnieje pewien ład i porządek. Tworzą go przysięgi, które spinają nas ze sobą tak samo jak klamry uprząż. 

                W przeciwieństwie do pierwszego tomu, w Zwiastunie Burzy akcja w dużym stopniu zwalnia, dając czytelnikowi czas na poznanie Uhtreda dużo lepiej niż w pierwszym tomie (co jest zaskakujące, jako że poprzednio obserwowaliśmy go, jak dorasta). Jednak nasz główny bohater, mimo że jest już dorosłym człowiekiem, wciąż dojrzewał pod względem psychologicznym. Był niepokorny, uparcie przeciwstawiał się temu, co według niego nie miało sensu, jednak stopniowo zaczynał rozumieć, co w jego życiu było najważniejsze. Szczególnie w momentach, kiedy los boleśnie go doświadczał. Nie przestawał wierzyć, wciąż doskonalił swoje umiejętności i nauczył trudnej sztuki strategii. Interesującym zabiegiem autora było tutaj także dokładniejsze określenie osobowości Alfreda, który z trudnością stawiał czoła narastającym przeciwnościom, jednak z czasem okazał się godny rządów nad Wessexem. 

Bez przyjaciół byłem kolejnym pozbawionym ziemi i pana wojownikiem. 

                Bernard Cornwell narzucił sobie trudne zadanie, budując tak złożonego bohatera, jakim jest Uhtred, jednak wykonuje swoje zadanie perfekcyjnie. Mimo że akcja płynie tutaj trochę wolniej, to czuć niepokój wiszący w powietrzu, aż wreszcie dochodzi do emocjonującego punktu kulminacyjnego, w którym autor daje prawdziwy literacki popis. Aktualnie nie znam autora, który opisywał by sceny batalistyczne lepiej niż Cornwell. I wciąż towarzyszy temu lekki styl, choć dopasowany do opisywanej historii, dzięki czemu kolejne strony przewracają się niemal same. I tak jak Ostatnie Królestwo było wyraźnie wprowadzeniem, tak teraz dopiero wyczuwamy ton całej serii, co bardzo mnie cieszy i z niecierpliwością czekam kolejnych odsłon Wojen wikingów. Drodzy fani wikingów, nie ma dla Was aktualnie lepszej pozycji! 

Premiera 27 lutego! 

 Szczegóły na stronie Wydawnictwa Otwartego, klikając na logo przeniesiesz się na odpowiednią stronę.