#41. Pierwszy róg - Richard Schwartz

                Fantastyka jest jednym z tych gatunków literackich, które dają autorowi nieograniczone pole do popisu. Dziś, popularna młodzieżowa fantastyka z bohaterami, którzy odkrywają swoje przeznaczenie wypiera odrobinę pozycje inspirowane klasyką, na przykład "Władcą pierścieni" czy naszym "Wiedźminem", jednakże okazuje się, że tzw. high fantasy ma się całkiem dobrze.

             "Pierwszy Róg" jest debiutem niemieckiego pisarza Richarda Schwartza i jednocześnie otwarciem serii "Tajemnica Askiru". To opowieść o tym, jak w zajeździe, położonym na drodze podróżnych, grupa ludzi zostaje uwięziona przez burzę śnieżną. Opuszczenie ciepłego schronienia grozi śmiercią, więc goście postanawiają przeczekać załamanie pogody w bezpiecznym miejscu. Jednakże, jak wiadomo, kiedy grupa ludzi pozostaje w zamknięciu, mogą stać się nieobliczalni. Szczególnie, że mamy tutaj do czynienia z postaciami skrajnie więc od siebie różnymi: od elfów, także tych mrocznych, po kupców, kończąc na żołdakach, którzy nie ukrywają się ze swoim pijaństwem i ogólnym  złym usposobieniem. Jest także ser Havald, z punktu widzenia którego czytelnik poznaje całą historię.

               A wśród nich, w nieprzyjemnej atmosferze ciasnoty i swego rodzaju przymusowego więzienia, w brutalny sposób ginie człowiek. Czy w mrocznych korytarzach zajazdu kryją się tajemnice, które mogą doprowadzić bohaterów do zguby? Czy zdołają przeczekać niebezpieczną pogodę do momentu, aż zło dosięgnie także ich? 

"Czułem się niepotrzebny, stary i zużyty. Od dwudziestu lat czekałem na śmierć. Z każdym dniem czułem, jak lata doganiają mnie coraz szybciej."

                Powieść Richarda Schwartza wyróżnia się przede wszystkim tym, że jest czymś kompletnie nowym. Autor nie skupia się tutaj za bardzo na zawiłych opisach świata, w którym żyją bohaterowie. Oczywiście, ekspozycja się tutaj pojawia, jednak mam wrażenie, że nie to jest celem, do którego prowadzi "Pierwszy róg". To otwarcie serii, w którym autor skupia się przede wszystkim na dobrym poznaniu bohaterów, aby czytelnik mógł myśleć o ich dalszych losach, szczególnie biorąc pod uwagę zakończenie. 

           O czym również warto wspomnieć, "Pierwszy Róg" posiada bardzo tajemniczego głównego bohatera, którego nie sposób rozszyfrować nawet poznając jego myśli (narracja prowadzona jest pierwszoosobowo). To człowiek pełen życiowej mądrości, jednocześnie posiadający bagaż doświadczeń, z których zdecydowanie nie jest dumny. Dlatego początkowo uchodzi on za osobę bez serca, jako że w swoim myśleniu kieruje się rozsądkiem, nie uczuciami. Nawet kiedy podjęte decyzje mogą oznaczać czyjąś tragedię. Autor pokazuje kolejne elementy charakteru Havalda stopniowo, także w zestawieniu z innymi bohaterami, dzięki czemu osobowość głównej postaci możemy odkrywać razem z tajemnicą, na której opiera się opowieść. 

                I tak jak do Havalda zapałałam sympatią niemal od pierwszych stron, tak cała reszta bohaterów minęła mi bez echa. Może dlatego, że w książce przewija się ich naprawdę wiele, przez co z początku miałam duży problem z ułożeniem sobie w głowie kto jest kim. 

"Lecz jeśli mam być szczery, to myślę, że jestem tak samo przeklęty jak każdy, kto napotyka na swej drodze przeciwności losu."

                "Pierwszy Róg" jest moim zdaniem pięknym powrotem do klasycznej fantastyki, która stylizacją językową i złożonym światem pełnym magii i najróżniejszych stworzeń, takich jak krasnoludy czy elfy (w tym świecie istnieją także smoki!), zachwyca od samego początku. Mam jednak nadzieję, że w kolejnym tomie autor odkryje trochę więcej kart na temat świata, w którym żyją bohaterowie. Klimat magicznego świata zestawiony z wątkiem niemalże kryminalnym sprawiają, że jestem pozytywnie zaskoczona lekturą tej książki i z niecierpliwością czekam na kolejny ruch autora. I cieszę się, że wreszcie znalazła się książka, która na nowo przekonała mnie do tego, że fantastyka ma do zaoferowania jeszcze coś nowego.