#7. Parabellum. Horyzont zdarzeń - Remigiusz Mróz

   

             Remigiusz Mróz jest bardzo znanym nazwiskiem w świecie współczesnej polskiej literatury, jednak większość czytelników zna tego autora z powieści kryminalnych, thrillerów, często z wątkiem prawniczym lub politycznym w tle. Tym razem mam przyjemność poznawać twórczość tego pisarza pod kątem powieści historycznych. To już drugi tom "Parabellum", w którym główny bohaterowie, bracia Bronisław i Stanisław Zaniewscy kontynuują podróż po pogrążoną w stanie wojny Europie. Tereny Polski zostały praktycznie w całości rozdzielone pomiędzy dwóch okupantów, Rosję i Niemcy. Bracia stawiają czoła każdemu z nich.

                Staszek, razem ze swoją narzeczoną Marią, pragną jak najszybciej przemierzyć Rzeszę, by przekroczyć granicę Francji, będącej od pierwszych dni konfliktu po przeciwnej stronie Niemiec. Zadanie nie jest łatwe, bo jak dwójka Polaków (w tym Żydówka) mają bezpiecznie przejść przez samo centrum ideologii nazistowskiej? Wszędzie dookoła czai się na nich niebezpieczeństwo, nie wiedzą, komu mogą zaufać, przez co boją się prosić o jakąkolwiek pomoc. Niemal czują na swoich karkach pogoń kapitana Wermachtu, Christiana Leitnera, który pragnie zemsty za kłamstwa, których dopuścili się Polacy. Podróż pary utwardza ich w przekonaniu, że muszą zrobić wszystko, aby przeżyć. Zmieniają się, a szczególnie Staszek. Dotychczas zainteresowany nauką młody chłopak odnajduje w sobie wolę walki, za wszelką cenę pragnie ochronić ukochaną i w tym celu zdolny jest do czynów, o które nigdy wcześniej by się nie posądził. Oboje zgubili w sobie naiwność i brnęli do przodu, chcąc osiągnąć cel i w końcu odnaleźć spokój i bezpieczeństwo na terenie Francji. Pytanie tylko, czy im się to uda? 

                Na drugim końcu kraju Bronek, starszy brak Staszka, przemierza tereny przynależne teraz do Rosji, w celu dostarczenia rodzinie poległego podczas potyczek kolegi z wojska listu pożegnalnego. Na swojej drodze napotyka wszechogarniającą śmierć i spustoszenie. Rosjanie nie są wcale lepsi od Niemców. Terroryzują, gwałcą i odzierają mieszkańców podległych im terenom z wszelkich dóbr materialnych. Na drodze Bronka stają zarówno ludzie o dobrych sercach, chcący udzielić pomocy żołnierzom polskim, ale także zdrajcy, którzy pod pozorem pomocy chcą ustabilizować swoją pozycję w oczach okupanta. Zaniewskiego czeka szereg sprawdzianów woli życia. Wiele razy musi zbliżyć się do własnych granic, by przetrwać i spełnić cel. A gdy myśli o poddaniu się, w jego głowie pojawia się obraz ukochanej Anieli, do której także pragnie dotrzeć i rozpocząć wspólne życie. Trudne w tych czasach, ale życie. 

                Dodatkowo na wspomnienie zasługuje także Christian Leitner, czyli przedstawiciel wrogiego obozu wśród bohaterów powieści. Poważny, niemal chorobliwie pedantyczny kapitan Wermachtu zdaje się mieć najbardziej zdrowe podejście do wojny. Jeżeli w ogóle można to tak nazwać. Trzyma rękę na pulsie, bardzo dba o żelazną dyscyplinę w szeregach swoich oddziałów, przez co wzbudza szacunek u swoich podwładnych. Jednakże jego sytuacja zmienia się, gdy zostaje wcielony w szeregi SS, co jest dla niego osobistą ujmą, gdyż według niego, SS daleko do prawdziwych żołnierzy. Jednakże Leitner ma trudne zadanie do wykonania. Musi pojmać niebezpiecznego mordercę, który odważył się podnieść rękę na żołnierzy niemieckich niemal tuż pod nosem Christiana. Mężczyzna, który okazuje się blisko związany z dwojgiem kłamliwych uciekinierów, podających się za austriackich dziennikarzy, staje się jego celem numer jeden. 

                "Parabellum. Horyzont zdarzeń" płynnie kontynuuje wydarzenia z pierwszego tomu. Coraz lepiej poznajemy bohaterów i widzimy zachodzące w nich zmiany, w trudnych czasach, gdzie nikt nie jest pewien jutra. Jednocześnie Autor odkrywa przed czytelnikiem zupełnie nowe wątki, związane z bohaterami wspomnianymi na początku całego cyklu. Dzięki temu rozwija się ciekawość, jak cała historia się zakończy. Mam wrażenie, że całą tą książkę można określić, że nie zawsze ktoś jest kimś, za kogo się podaje. To historia pełna emocji i zwrotów akcji. Bohaterowie nie mają lekko, dzięki czemu śledzimy ich losy z zapartym tchem i kibicujemy im do samego końca. Dla wielbicieli książek, osadzonych w realiach drugiej wojny światowej to prawdziwa gratka. Jednakże istnieje pewne ale: mam wrażenie, że wśród wszystkich książek Remigiusza Mroza, które czytałam, "Parabellum" wypada dość słabo pod względem językowym. I choć czyta się bardzo szybko, to nie jest ten lekki styl, którym autor posługuje się już m.in. w "Kasacji". Mimo wszystko seria jest godna polecenia (a przynajmniej pierwsze dwa tomu), ze względu na niesamowity klimat, świetnie nakreślonych bohaterów i ich pełne emocji przeżycia.